Longyearbyen > Oslo
Zondag 24 november 2024 - Dag 8
Met lichtelijke tegenzin dwingen we onszelf om 07:00 uur om wakker te worden. Vandaag verlaten we Spitsbergen en vliegen we terug naar Oslo. Maar eerst even de kampioensrace van Max Verstappen kijken!
Na de race en het ontbijt pakken we in en wachten we in de lobby tot de shuttlebus ons om kwart voor één op komt halen. Het is erg druk in de bus, bij ieder hotel stappen er wel mensen in. Af en toe zien we nog rendieren, een keer moet de chauffeur stevig in de remmen voor twee midden op de weg sjokkende rendieren (slechte foto hier rechts…)
De luchthaven van Spitsbergen is vrij eenvoudig, wat betekent dat we niet alleen de elektronica uit de handbagage moeten halen maar ook de camera’s. Alles wordt in losse bakken gedaan en dan nogmaals door de scanner gehaald. Gelukkig gaat alles met veel vriendelijkheid en zitten we nog in Spitsbergen tempo.
Na nog even wachten kan het boarden beginnen. Het inkomende vliegtuig had bijna een half uur vertraging dus ook onze vlucht vertrekt later. In tegenstelling de heenweg is het een volle vlucht, bijna alle stoelen zijn bezet.
Na nog even wachten kan het boarden beginnen. Het inkomende vliegtuig had bijna een half uur vertraging dus ook onze vlucht vertrekt later. In tegenstelling de heenweg is het een volle vlucht, bijna alle stoelen zijn bezet.
Marjan stuurt ons nog even een afscheidsfotootje, zij blijft nog een week alleen op Spitsbergen en is onderweg terug naar het hotel.
Na vertrek stoppen we eerst nog op het de-icing platform om de versgevallen sneeuw van de vleugels te verwijderen, het sneeuwt namelijk flink.
Een half uur later dan de geplande vertrektijd taxiën we naar de startbaan en stijgen we op.
Het enige licht dat we tijdens de vlucht zien is een klein streepje rood van de ondergaande zon. Voor daglicht zullen we dus nog een nachtje moeten wachten.
Als we om kwart over zes landen op de vluchthaven van Oslo blijkt dat ook hier sneeuw ligt, weliswaar niet zoveel als op Spitsbergen maar het is leuk om nog even in de winter te blijven voor we morgen naar 16 graden in Nederland gaan…
Het enige licht dat we tijdens de vlucht zien is een klein streepje rood van de ondergaande zon. Voor daglicht zullen we dus nog een nachtje moeten wachten.
Als we om kwart over zes landen op de vluchthaven van Oslo blijkt dat ook hier sneeuw ligt, weliswaar niet zoveel als op Spitsbergen maar het is leuk om nog even in de winter te blijven voor we morgen naar 16 graden in Nederland gaan…
We hoeven maar kort te wachten op de hotel shuttlebus en niet veel later zijn we terug bij het Park Inn by Radisson Oslo Airport waar we inchecken.
In het restaurant van het hotel eten we nog even wat samen alvorens we onze kamer weer opzoeken. We moeten morgen heel vroeg opstaan, onze vlucht vertrekt al om 07:50. Toch lukt het niet om op tijd te gaan slapen en later om de slaap te vatten, het is ondanks dat we het raam open hebben gehad loeiheet in de hotelkamer. Ik snap niet waarom de Noren het overal zó vreselijk warm maken binnen: hotelkamers, vliegtuigen, restaurants: de temperatuur komt volgens mij nergens lager dan 23 graden! Veel te laat lukt het dan eindelijk om in slaap te vallen.
In het restaurant van het hotel eten we nog even wat samen alvorens we onze kamer weer opzoeken. We moeten morgen heel vroeg opstaan, onze vlucht vertrekt al om 07:50. Toch lukt het niet om op tijd te gaan slapen en later om de slaap te vatten, het is ondanks dat we het raam open hebben gehad loeiheet in de hotelkamer. Ik snap niet waarom de Noren het overal zó vreselijk warm maken binnen: hotelkamers, vliegtuigen, restaurants: de temperatuur komt volgens mij nergens lager dan 23 graden! Veel te laat lukt het dan eindelijk om in slaap te vallen.